-
Cebimdeki Roman
Dudaklarima yapisan birkac heceyle baslar cebimdeki roman; Dunden sonra, yarindan once. *** Herkesin bahtina dusen iyi bir seyler vardir hayatta. Iyi, hicbir zaman goreceli degildir. Azi cogu olabilir belki, o da kisinin insafinda bulur yerini. Ama iyi hep iyidir, guzeldir. Gozumuz hep yoldadir o iyi sey icin, eninde sonunda gosterecek kendini, biliriz. Hele falda da…
-
Maskeli Depresyon
Aslinda alacali bulacali bir basliga gerek yoktu ama adet yerini bulsun diye albenisi olacagini dusundugum bir baslik koydum bu yaziya. Hem de yazmaya baslamadan once. Eskiden sokakta misket oynarken arkadaslarla (gulleydi adi Antakya’da, irice olanlarina babalyoz derdik hatta) ustumuzde ne varsa ona surerek temizlerdik misketleri. Degerini kendimize bile anlatamadigimiz bir objeydi gulleler bizim icin, bu…
-
Kafalar Tütsülü Hülya
Buyuyen her seyin aci cekmek gibi bir huyu var. Nefes alan her sey, azcik ucundan bile olsa cekmeye mahkum o aciyi. Razi ya da, ta en basindan. Bir de kaybettiklerimizin acilari var, geri donusu olmayan seylerin. Uzulmenin fayda etmedigi, pismanliklarin caresiz biraktigi, keskelerin sebepleri. Yeteri kadar cekildiginde saklanmak icin gorunmez bir koseye konan, aslikanlik olan…
-
Kendimle Dost olabildim mi?
Cogunluga ayak uydurmak daha dogrusu cogunluk icin yasiyor oldugumuz gerceginden nasil siyrilabilirim diye dusunurken, kendimle dost olup olmadigim geldi aklima. Bu gercegi yakamdan dusurmenin tek yolu bu sanirim. Nasil bir cevap verirsem tatmin olurum onu bilmiyorum. Kendimle dost olmak ne demek yani simdi? Henuz sordugum soruyu anlayamamisken, once neden cogunluga ayak uydurdugumu dusundugume donmem gerekiyor…
-
Ölüm Üzerine – II
Yaziya bir haberle devam etmek aklimin ucundan gecmemisti. Cunku konuyu anlatmaya calisirken, henuz gerceklesmemis bir eylem olarak dusunmustum ölümü, ustelik ucuz olmayan bir sey olmaliydi ölüm; adi kadar zor olmaliydi. *** Kaybetmedigi her seyi onun sanar insan. Ama sahip olmadiklarindan da haberdar degildir. *** “Goruyorum ki, caresizligi hic tatmamissiniz hayatinizda.” Gectigimiz hafta ‘okudugumuz’ haber Dilek…
-
Ölüm Üzerine – I
Agir gelir ölüm, Herkese tanidik olup da, Kendini taniyamadan ölene. –Seneca, Thyestes 401-3 Simdi herkesten uzak, sessiz, temiz bir gokyuzunun altinda bir basiniza olsaniz ilk neyi getirirdiniz akliniza? Derme catma katlanabilir sandalyenin ayaklari topraga batmis, karsinizda ufak bir gol, arkasinda yuksek bir tepeyle batan gunesin turunculugu gozunuzu aliyor ama aldiris etmiyorsunuz. Bir elinizde kitap, digerinde…
-
9 Kat Kames
Ne tuhaf degil mi gelecek için çalışırken, hayaller kurup dua ederken Geçmişi istemek –Annem Gecmiste yasanan bir ana, belirli bir doneme donme istegi kacinilmaz bir sey. En azindan herkes bir kere olsun bunun hayaliyle zaman oldurmustur. Sokakta yenen ‘o’ salcali ekmegi sevmeyen var mi allah askina? Simdi evde yapsak ayni tadi vermez ama. Cunku sokakta…
-
Eksik nerede?
Universiteye hazirlanirken (yaklasik 11 sene once) dershane cikislarinda arkadaslarimla iskambil oynamaya giderdik. Bi kac yer vardi gittigimiz, birisi Buyuk Antakya Parki’ndaki cay bahcelerinden biri olan Orta Kahve, digeri de Saray Caddesi’ndeki Asiyan. Neye gore karar verirdik hatirlamiyorum ama genelde Saray Caddesi olurdu oyun yerimiz. Suursuzca saatlerce iskambil kagitlarini yesil ortuye vururduk. Dersler oglen bittiginden, Asiyan’a…
-
Takip Et
Takip Ediliyor
WordPress.com hesabınız var mı? Şimdi oturum açın.
Denemek Güzeldir, 