Denemek Güzeldir,

Agir gelir ölüm,

Herkese tanidik olup da,

Kendini taniyamadan ölene.

–Seneca, Thyestes 401-3

Simdi herkesten uzak, sessiz, temiz bir gokyuzunun altinda bir basiniza olsaniz ilk neyi getirirdiniz akliniza? Derme catma katlanabilir sandalyenin ayaklari topraga batmis, karsinizda ufak bir gol, arkasinda yuksek bir tepeyle batan gunesin turunculugu gozunuzu aliyor ama aldiris etmiyorsunuz.

Bir elinizde kitap, digerinde kahve.. Bir basiniza olmak icin hala biraz fazla kalabalik.

“..Cocuklarin karanliktan korkmasi gibi, yetiskinler de ölümden korkar.”

Olum gelir mi akliniza? Sanirim gelmez. Neden gelsin ki? Cunku bu guzelligin tadini baska guzel seylerle cikarmak istersiniz. Zaten neden kotu seyler dusunup zaman harcasin ki insan.

***

Guzeli tanimlamak da zor gerci. Su yaziyi okuyacak guruha sorsak; golun karsisinda bi basina kitap kahve mi, yoksa dostlarla bol rakili, sohbetli bir masa mi diye.. Her seferinde ikinci secenek soylenir. Cunku herkes korkar yalnizliktan, cocuklarin karanliktan korktugu gibi.. Ya da, kendini tanimaya baslamaktan korkar herkes mi demeliyim?

***

Kendini tanimaya basladiginda insan, kusurlarini da tanimaya baslar. Hirsindan arinir, vicdaniyla yuzlesir. Iyisi de kotusu de kendine kalir. Inandigini dusundugu seyleri sorgular, belki onlari degistirir. Ya da daha cok ustune gider. Telafi edebilecegi seyleri oldugunu anlar. Bence bi amaca hizmet etmeye baslar. Unuttuklarini hatirlar. En onemlisi unuttuklarini hatirlar. Hatirladikca kotu hisseder. Kotu hissetmek iyidir bazen. Yuzlesmek zordur cunku, ama cozumdur.

***

Kendinize yalan soylemeyi birakin. Cevrenizin gormek istedigi degil, olmak istediginiz kimse olun. Inkar etmeyin. Kacmayin. Ayni pantolonu ikinci gun de giyin. Gomleginizin yakasi erimisse utanmayin.

***

Uzun uzun bir ozelestiri yapin mesela. Nasil rahatlatir.. Denemek guzeldir.

-Tesekkurler Mehmet